iyidir tek başınalık. kim bilir kaç kişinin oturduğu mobilyalara rağmen duvarlarda yankılanan sesin iyidir. sorumsuzca kendine zarar verebilmesi insanın, iyidir.
çekebilir misin? katlanabilir misin, bir başkasının bünyene verdiği acısına? hep daha fazlasını istemeye?
dünyanın en yüce duygusu aşktır. birini sevmek, deliler gibi. uğruna kendini feda edebilecek kadar. karşılık beklemeden. her insan bir kez aşık olabilir ömründe. gerisi tekrardır. tekrarsa yalan. oysa hayat, ölümle doğum arasında bir koridordur. ve ölüm kaçınılmaz sondur. sonu olan bir koridorda sonsuz boşluklar yaratamazsın. her şey biter. dayanabilir misin bitmesine gözünün önünde? yükseldiğin yerden düşersin, daha aşağıdan değil. sırf bu yüzden sevebilmeli insan yalnızlığı.
bardağın dibi. daha fazla düşemez küçük damla. en sonudur yalnızlık. ucun, bucağıdır. bekleyebileceğin tek şey yankıdır. ve madde, hiç yanıltmaz insanı. yankı, sana bardağın dibini hatırlatır.
tutunmak zorunda olduğun hiçbir şey yoktur en dipteyken. umut, en kötü hastalıktır. ve yalnızlık, hastalık sahibi olmamaktır. doktorlar iyileştirmez. doktorlar hastaneye olan bağımlılığı artırır. ne kadar yaşayacağını bilmiyorken, daha çok yaşadığın yalanını söyleyenlerdir onlar. yalan söylemeye gerek bile kalmaz oysa yalnızken. çünkü dünya yalanların bile en az iki kişilik olmasına izin verir. doğrular ise yankıdır. ve madde, hiç yanıltmaz insanı.
neyin önemli olduğu, soru işareti bile değildir dipteyken.
yalnız doğan insan, yalnız ölür.
